Абраз Маці Божай Будслаўскай – адзін з найбольш шануемых каталіцкіх абразоў, лічыцца цудадзейным. Ён падараваны Будслаўскаму кляштару бэрнардынцаў Папай Рымскім Кліментам VIII у 1598 годзе. Праз 400 год, у 1996-м, Папа Рымскі Ян Павел II абвясціў гэтую ікону патронкай Беларусі.
Святы Маці Божай Будслаўскай адбываюцца 1-2 ліпеня ці ў бліжэйшыя выходныя. І штогод у Будслаў ідуць пілігрымы з усіх куткоў Беларусі, а ў добрыя часы – і не толькі з Беларусі. І не толькі каталікі.
Бабруйскія пілігрымы ў гэтым годзе – апроч тых хто дабіраўся самастойна – падзяліліся на дзве арганізаваныя групы. Другая ў складзе 28 чалавек паехала 30-га чэрвеня з Бабруйску на аўтобусе. А першая, больш маладзёвая, 12 чалавек пад кіраўніцтвам сястры-дамініканкі Наталлі Бяляевай, 26-га сабралася ў Мінску ля Архікатэдральнага касцёлу. Там бабруйчане аб'ядналіся з мінскімі групамі і рушылі на Будслаў пешшу.
Самастойна ісці з самога Бабруйску, кажа сястра Наталля, цяжка арганізацыйна і накладна, таму не заўсёды атрымліваецца. У 2009 годзе так здолелі зрабіць, ішлі самі роўна з Бабруйску да Будславу. А часцей з кім-небудзь аб'ядноўваюцца – так, летась ішлі з ракаўскімі, а сёлета – з мінскімі.
Мінска-бабруйскую калону пілігрымаў на старце склалі 250 чалавек. Адлегласць з Мінску да Будславу – каля 130 км, больш дакладна – у залежнасці ад маршруту. У гэты раз ішлі 5 дзён.
Пілігрымы ідуць доўга, але весела – з харугвамі, сцягамі ды песнямі (якія пяюць і самі, і з дапамогай перасоўных калонак, што заадно патрэбныя і для агучвання абвестак; ташчыць іх адмыслова прызначаны ды-джэй).
Апроч звычайных прыпыначкаў на перакус і адпачынак спыняліся ў вёсках, дзе ёсць касцёлы.
Там праводзілі імшу, добра падсілкоўваліся, і, калі яшчэ дзень, ішлі далей.
– Часам на нашым шляху людзі выходзілі са сваіх хатаў, – кажа сястра Наталля, – махалі нам, рабілі знак крыжа.
Ішлі то аўтамабільнымі трасамі, то палявымі сцежкамі. І ў сонца і ў дождж.
Начавалі двойчы ў вясковых школах, астатнія ночы ў палях у намётах.
Зрэшты, некаторыя начавалі ў намётах увесь паход. Зрэшты, некаторыя менавіта начавалі мала – бо як жа не пасядзець ля вогнішча, не пагаманіць, не паспяваць.
– У Даўгінава да школы прыйшлі змучаныя, галодныя, у дождж, – расказвае сястра Наталля. – Ставілі намёты, хавалі ад дажджу рэчы. А нашаму Даніку нічога не перашкаджала – раз галодны, трэба тэрмінова перакусіць.
Добра, што мясцовыя, як у тым Даўгінава, сустракалі хлебам-соллю.
А апошнія кіламетры да Будслава ішлі Крыжовым шляхам.
Пешшу ўвайшоў у Будслаў і спецпасланнік Папы Рымскага на будслаўскіх урачыстасцях, Прэфект Дыкастэрыі па справах Усходніх Касцёлаў арцыбіскуп Клаўдыё Гуджэроцці – на апошніх кіламетрах ён далучыўся да пілігрымаў з Нарачы.
Сёлетнія ўрачыстасці былі юбілейнымі: 25 гадоў таму кардынал Казімір Свёнтэк па распараджэнні Папы святога Яна Паўла ІІ каранаваў цудадзейны будслаўскі абраз Багародзіцы з Дзіцяткам Езусам на руках адмысловай каронай, цяпер Маці Божая – Каралева Беларусі.
30 чэрвеня, перад Імшой для пілігрымаў, арцыбіскуп Клаўдыё Гуджэроцці звярнуўся да беларускіх вернікаў з пасланнем ад Папы Францішка (цытуем Catholic.by):
– Вы – надзвычай прыгожы народ! І Папа вас вельмі-вельмі моцна любіць! Ён ведае гісторыю вашага народа, усё, што вам давялося перажыць, усе вашыя цяжары, і хоча сказаць вам: «Я з вамі!» І яшчэ ён хоча, каб я разам з вамі ўкленчыў перад нашай Маці Божай Будслаўскай. Таму што тут вы маеце скарб, які ведаюць ва ўсім свеце, які любяць ва ўсім свеце, які ён хацеў бы ўбачыць уласнымі вачыма, як мы яго бачым, але не можа.
І ёсць таксама шмат тых, якія мне напісалі: «Памаліцеся да Маці Божай за мяне», – бо яны не могуць сёння тут прысутнічаць. Таму прывітаем воплескамі ўсіх тых, якія чакаюць ад вас, каб вы сталі выразам той малітвы, якую яны ўзносяць здалёк.
– Ведаеце, што такое пілігрымка? – таксама сказаў арцыбіскуп Клаўдыё Гуджэроцці. – Пілігрымка – гэта нашае жыццё. Яна распачынаецца, калі мы нараджаемся, і завяршаецца, калі паміраем. Часам мы падаем, але ж падымаемся. А ў канцы дарогі ведаеце, хто нас чакае? Маці Божая, Маці Божая Будслаўская, з раскрытымі абдымкамі, якая вытра слёзы кожнаму з вас і запаліць на вашых тварах усмешкі.
Паколькі я ўжо немалады, я буду чакаць вас разам з Маці Божай і прывітаю вас па-беларуску разам з Маці Божай у Раі.
Апоўначы на плошчы перад касцёлам Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі прайшла традыцыйная святочная працэсія з копіяй цудадзейнага абраза і імша з удзелам рымска-каталіцкіх і уніяцкіх iерархаў і тысяч вернікаў.
Па падліках Catholic.by, у 2023 годзе у Будслаў прыйшлі 16 арганізаваных пешых пілігрымак і 2 арганізаваныя пілігрымкі на роварах. Толькі такім шляхам – без уліку аўтобусных груп і тых, хто дабіраўся любым чынам самастойна – у Будслаў прыбылі 1862 пілігрымы.
Святкаванні ішлі з вечару пятніцы да сярэдзіны дня суботы. Бабруйскія пілігрымы ў начы хто трохі адаспаўся ў аўтобусе, хто ўдзельнічаў ува ўсіх начных службах.
А 2-га ліпеня, у Дзень Маці Божай Будслаўскай, вярнуліся дамоў. І пайшоў дождж. Лічыцца, што калі будслаўскія святкаванні сканчаюцца дажджом, значыць, Маці Божая працягне апекавацца Беларуссю і на наступны год.
Касцёльны комплекс Будслава – Нацыянальны санктуарый Беларусі. Ватыкан надаў Будслаўскаму касцёлу Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі ганаровае званне Малой Базілікі, значыць, выбітнай гістарычнай каштоўнасці, якая з’яўляецца месцам літургічнага і пастырскага паломніцтва. У Беларусі Малых Базілік тры: яшчэ ў Пінску аднайменны будслаўскаму кафедральны касцёл ды ў Гродне кафедральны касцёл Святога Францішка Ксаверыя. А Вялікіх Базілік, то бок касцёлаў больш высокага рангу за Будслаўскі, у свеце ўсяго шэсць: 4 – ў Рыме і 2 – ў Асізі.
Урачыстасць у гонар шанавання іконы Маці Божай Будслаўскай (Будслаўскі фэст) уваходзіць у Спіс нематэрыяльнай культурнай спадчыны UNECO.
