– У Нямеччыну я патрапіла па працоўнай польскай візе. Трэба было наведаць сына, які вучыцца ў Берліне. Наогул, візу зараз атрымаць і цяжка, і дорага. Фірмы бяруць вялікія грошы за пасрэдніцтва – візы каштуюць столькі ж, колькі і брыльянты. Ехала я аўтобусам з Мінска праз Варшаву. На вакзале польскай сталіцы было гэтакае адчуванне, што я нікуды з Беларусі і не з’язджала. Паўсюль гучыць руская мова. Надзвычай шмат украінцаў. Многія з іх усё яшчэ перажываюць шок і не дужа арыентуюцца на чужыне. Дапамагла некалькім жанчынам набыць квіткі. З Варшавы выехала ў Берлін. Дарога заняла недзе каля 7 гадзін, пiша аўтар Magilev.by.
У Германіі я не першы раз, таму нейкіх асабліва моцных уражанняў не адчула. Зараз там стаіць жахівая пякельная сушмень, спякотна. Бясплатна раздаюць ваду, можна схавацца ў рэстаўрацыі. Давялося падарожнічаць па чэшскай Празе. Магу параўнаць дзве сталіцы. Прага, безумоўна, больш кансерватыўная – на вуліцах у асноўным еўрапейцы, не заўважыла хіджабаў, усюды звыклыя мовы. Берлін – цалкам іншае грамадства, іншая культура, дзе сплеценыя ў адно каля 160 нацыянальнасцей. Шмат, зноў гэта паўтару, украінцаў, хтосьці з іх ужо працуе, уладкаваўся. Шмат выхадцаў з Турэччыны. Яны захоўваюць сваю культурную ідэнтычнасць, мову.
У магазінах апошнім часам усё падаражала. Каб набыць харчовыя прадукты на вячэру, трэба дастаць з кішэні прыблізна 10 – 15 еўра. Магчыма, праўда, харчавацца ў в’етнамскіх рэстаранах – той самы кошт, але порцыя настолькі вялікая, што хопіць на ўвесь дзень. Тая ж сітуацыя і ў Празе – рэстаўрацый шмат, ёсць магчымасць выбару. Тут колькі слоў трэба сказаць пра ежу – у немцаў яна нятлустая, але смачная. Дарэчы, у Германіі 60% моладзі не п’е і не паліць. Пераважная большасць насельніцтва – вегетарыянцы. Некаторыя ўніверсітэты ўжо даўно прапаноўваюць сваім студэнтам у акадэмічных сталоўках не набываць мяса.
Ёсць пэўнае напружанне ў чаканні зімы, бо кошты на газ істотна падрастуць. Але дапамагае дзяржава, дае кожнаму працуючаму грамадзяніну 1000 еўра ў якасці кампенсацыі за выплаты. Немцы часцей пачалі набываць прадукты са зніжкамі, па акцыі. Прычым эканомія можа быць вельмі значнай. З 1 чэрвеня нямецкі ўрад пастанавіў усім грамадзянам і гасцям набываць адзіны праязны за 9 еўра ў месяц. Ты можаш перасоўвацца на метро, цягніках, можаш даехаць нават да Швейцарыі. Гэта танна…
Вось што дарагое, дык гэта жытло. Берлін і Прага – гэта сталіцы, таму і кошты адпаведныя. Зараз попыт на кватэры павялічыўся ў сувязі з наплывам бежанцаў. У сярэднім пакой магчыма зняць за 450 еўра. Кватэра каштуе каля 1000 еўра. Больш за 60% немцаў не могуць дазволіць сабе ўласнае жытло, здымаюць.
Асобна колькі слоў пра культурнае жыццё Берліна. У гэтым горадзе безліч тэатраў, музеяў, фотавыстаў. Шмат падзей прысвечана ваеннай тэматыцы. Немцы, наогул, дужа далікатна ставяцца да вайны. Віруе начное жыцце – фэсты, канцэрты, імпрэзы. І не варта цягнуцца на канцэртную пляцоўку, каб паслухаць добрую музыку. Яна гучыць адусюль – з вуліц, паркаў. І яшчэ адна дэталь: Берлін – бяспечны горад. Пагадзіцеся, гэта вельмі істотна.
